Dvedesetogodišnjica članstva Rumunije u NATO
U novenbru 2002. godine na Samitu u Pragu, Severnoatlanski savez je uputio pozive na pristupanje Bugarskoj, Estoniji, Letoniji, Litvaniji, Rumuniji, Slovačkoj i Sloveniji. 29. marta 2004. godine Rumunija je i zvanično pristupila Severnoatlanskom savezu,
Mircea Mihai, 29.03.2024, 16:22
U novenbru 2002. godine na Samitu u Pragu, Severnoatlanski savez je uputio pozive na pristupanje Bugarskoj, Estoniji, Letoniji, Litvaniji, Rumuniji, Slovačkoj i Sloveniji. 29. marta 2004. godine Rumunija je i zvanično pristupila Severnoatlanskom savezu, posle podnošenja ratifikacionih dokumenata Američkom stejt departmentu. Pored tadašnjeg predsednika SAD Džordža Buša u društvu premijera sedam nacija bio je i predsednik vlade Rumunije Adrijan Nastase. ,,Kada je osnovan Severnoatlanski savez narodi ovih sedam država bili su zatočenici jedne imperije.
Upoznali su tešku tiraniju, borili su se za nezavisnost i hrabrošću i doslednošću izborili su se za slobodu“, naglasio je Džordž Buš u tom istorijskom danu za Rumunuju. Tadašnji predsednik SAD naglasio je da je centralna misija NATO-a odbrana njenih članova od svake agresije. Nedavno je zamenik generalnog sekretara Severnoatlanskog saveza Mirža Džoana rumunskoj zajednici u Vašingtonu govorio o inicijativama Bukurešta za pristupanje ovoj organizaciji sa napomenom da posle odbijanja NATO da primi Rumuniju 1997. godine, u svojstvu mladog ambasadora u SAD pokrenuo ideju o postizanju Strateškog partnerstva sa SAD. Partnerstvo koje je konstantno razvijalo bilateralni odnos sa najjačim saveznikom Severnoatlanskog saveza.
Nakon 7 godina napora, hrabrosti i doslednosti rumunske nacije, Rumunija je zvanično primljena u NATO. Pored Strateškog partnerstva sa SAD, postignutim za vreme predsednika Emila Konstantineskua (1996-2000), saradnja Rumunije sa NATO-om u vreme rata u bivšoj Jugoslaviji smatra se važnom etapom političkog procesa pristupanja Severnoatlanskom savezu, glavnom garantu bezbednosti zemlje. Svojstvo članice Severnoatlanskog saveza na istočnoj granici vojnog bloka pretvorilo je Rumuniju u važnog saveznika ostalih članica. Severnoatlanski savez je izabrao Rumuniju za domaćina četiri svoje važne strukture, od kojih su tri komandne. U naselju Deveselu, na jugu zemlje, SAD su postavile američki antiraketni štit koji je kasnije integrisan sa stitiom NATO.
Na vojnu agresiju Rusije na Ukrajinu NATO je reagovalo osnivanjem borbene grupe u Rumuniji. Severnoatlanski savez je doneo i odluku da se proširi vojna vazduhoplovna baza Mihaj Kogalničanu, bazu koju je američka vojska intenzivno koristila za vreme misija u Avganistanu. Ova baza postaće najveća baza ove vojno-političke organizacije u Evropi i može da primi 10 000 vojnika sa porodicama. U novom geopolitičkom kontekstu, razvijanje baze jača istočni bok NATO. Trenutno u Rumuniji je rasporedjeno oko 5000 savezničkih vojnika.