Preminuo je poslednji Kralj Rumunije
Teško bolestan Kralj je 2016. godine doneo odluku da se povuče iz javnog života i preda nadležnosti prestolonaslednici Princezi Margareti, kustosu Krune. Zdravstveno stanje nije dozvolilo Kralju ni da prisustvuje sahrani svoje supruge, Kraljice Ane od Burbona-Parme, u rumunskom gradu Kurtea de Ardješ.
România Internațional, 05.12.2017, 13:35
Kralji i Kraljica stupili su u brak 1948. godine i postali najdugovečniji kraljevski par u istoriji Rumunije. Osim princeze Margarete, Kralj Mihaj i Kraljica Ana imali su četiri ćerke: Elenu, Irinu, Sofiju i Mariju. Rodjak britanske Kraljice Elisabete II, Mihaj I bio je poslednjii od četvorice suverena iz nemačke dinastije Hohencolern-Zigmaringen, koja je pomogla podizanju moderne Rumunije.
10. maja 1866. godine Karol I proglašen je za vladara, a posle sticanja nezavisnosti Rumunije krunisan je 1881. godine za prvog Kralja Rumunije. Mihaj je rodjen 1921. godine u zimskom odmaralištu Sinaja, kao sin Karola II i Kraljice Elene. Proglašen je za Kralja kada je imao samo 6 godina, posle smrti svog dede, Kralja Ferdinanda i odluke svog oca da odustane od titule prestolonaslednika. Zbog maloletnosti Kralja formirana je regencija u čijem su sastavu ušli Princ Nikolaje, Patrijarh Miron Kristea i Predsednik Visokog kasacionog suda Gjorge Buzdugan. Kralj Karol II vraća se u domovinu i preuzima presto, a Mihaju I se dodeljuje titula Velikog vojvode od Alba Julije.
Posle abdikacije svog oca, 6. septembra 1940. godine, Mihaj se vraća na presto. 23. avgusta 1944. godine, u vreme Drugog svetskog rata, Kralj je naredio hapšenje tadašnjeg šefa države Maršala Jona Antoneskua, napuštanje alijanse sa hitlerovskom Nemačkom i priključenje tradicionalnim saveznicima, Sjedinjenim Američkim Državama i Velikoj Britaniji. Prema oceni istoričara, ovaj potez Kralja Mihaja skratio je rat za šest meseci i spasio živote više stotina hiljada ljudi. Tri godine kasnije, kada je zemlja praktično bila pod sovjetskom okupacijom i pod rukovodstvom komunističke vlade, Kralj je prisiljen na abdikaciju i morao je da napusti zemlju.
Prva destinacija Kralja bila je Velika Britanija, a kasnije Švajcarska. Kralju se oduzima i rumunsko državljanstvo i u vreme komunizma zabranuje dolazak u zemlju. On je bio žirant akcija Rumunskog nacionalnog komiteta, vlade u egzilu, iako zapadne demokratije nisu priznale ovo njegovo svojstvo. Kralj je mogao da se vrati u domovinu posle antikomunističke revolucije 1989. godine kada mu je vraćeno državljanstvo i deo imovine. Kralj Mihaj je u svojstvo specijalnog ambasadora promovisao u zapadnim demokratijama ulazak Rumunije u NATO 2004. i Evropsku uniju 2007. godine.
