Un anveţ bâgat tu practichii ică avucatlu şi huryeatlu
Scenetâ tu un actu di Constantin Cosmescu
Tașcu Lala, 01.11.2024, 08:05
HURYEATLU: Bunâ-ţ oara, doamne avucate!
AVUCATLU : Ghini vinişi, oaspe! Tri ţi ţâ easti vinita?
HURYEATLU : Viń , doamne avucate, s-ţâ caftu un ânveţ.
AVUCATLU : Multu ghini, fratili-a meu! Tri ţi luyurie?
HURYEATLU : Ia, Mislu al Rom mi âmprumută cu patru liri. Aoaltadz, tri sumedru s-feaţi anlu di cându mi mprumută şi-ńi câftă dgheafur tri aţel’i pâradz. Ţi s-fac eu, mâratlu? Suflitlu va s-ńi scoatâ.
AVUCATLU : Câţe nu-l’i pâlteşti, moi criştine? Cara l’iai pâradz, cu dgheafur lipseaşti s-pâlteşti. Aşi-i ândreptu.
HURYEATLU : Aşi-i, doamne, ma nu-am cu ţi s-pâltescu.
AVUCATLU : Ia dâ-ńi s-u ved cartea!
HURYEATLU :Ţi carti, doamne?
AVUCATLU : Ligâtura, cunduratea ţi-ai faptâ cu Rom cându li loaşi lirili.
HURYEATLU : Cunduratea, io nu adrai vârnâ ligâturâ cu Rom, io nu-am vârnâ carti.
AVUCATLU : Multu ghini. Ma, cara nu-ai ahtari carti, cându va s-vrei tini, atumţea, sâ-l’i pâlteşti pâradzl’i ţi l’i-ai tri dari. Avdzâşi, ma nu avdzâşi?
HURYEATLU : Cum? s-poati lucurlu aestu?
AVUCATLU : Cum ţâ dzâc, aşi easti. Bagâ-u câciula strâmbâ!
HURYEATLU : Cum, doamne, cându un om easti ligat cu carti, cu lai pi-albâ, cara s-va poati s-nu-sh pâlteascâ borgea?
AVUCATLU : Poati multu ghini s-nu pâlteascâ, ma ş-easti câ ari inimâ urutâ.
HURYEATLU : Şedz cu sânâtati, domnu avucat, sâ-ńi bânedz pri aţea ţi ńi-ai spusâ.
AVUCATLU : Şedz cu sânâtati, âńi dzâts? Ma ti-agârşişi că ânveţlu nu s-da fârâ di arucutoşi?
HURYEATLU : Ţi arucutoşi, doamne?
AVUCATLU : Lipseaşti sâ-ńi dai dzaţi groşi, că ti nviţai di ascâpaşi patru liri.
HURYEATLU : Cum, doamne, ai ândreptu s-l’iai di la mini dzaţi groşi?
AVUCATLU : Nicâ ântribari ţâ lipseaşti?
HURYEATLU : Ai vârnâ carti, di mâna a mea, că ţ-am ti dari ţinţi pâradz?
AVUCATLU : Nu.
HURYEATLU : Atumţea, dupâ cari nom âńi cafțâ pâradz? Cum, aşi-i luyuria, s-câftăm pâradz fâr’ di nom? Tini, doamne, ca avucat, nu cunoşti nomlu, barim cât ti-ahât? Âńi pari- arâu!
AVUCATLU : Cum, moi huryeate, tini va s-ńi aspuńi a ńia nomlu? Pri ţi minti ti-afli, mârate, ca s-nu-ńi pâlteşti ândreptul a meu?
HURYEATLU : Ursea, doamne, şi dă-mi tru giudeţ, s-easti că ţ-am ţiva tri dari. Ma multu cu tini nu am zbor.
AVUCATLU : Ma nu ţâ dzâşi trâ mini ca s-nu-ńi pâlteşti. Mutrea ghini, că amârtii faţ cum ti porţâ cu mini. Multu arău faţ, moi criştine!
HURYEATLU : Ca s-nu-l’i pâltescu al Misu al Rom, ni amârtii, ni arău easti. Am tini, nu eşti om ca nâs? Di iu aestâ ândriptati?!
AVUCATLU : Pâltea-ńi, că tini ştii dipreapoia!
HURYEATLU : Nu ti-aprindi, doamne, că nu mi-aspar di mâńil’i a tali. Li vedz braţâli a meali di huryeat? S-nu ti anvârligheadzâ nâsi, c va ţâ cârţâneascâ oasili.
AVUCATLU : Sâ-ńi dai ândreptu a meu, ţâ dzâc!
HURYEATLU : Va s-ţâ pâltescu-a ţâia, cându va-l’i pâltescu ş-al Misu al Rom. Şedz cu sânâtati, doamne avucate!
Puteț s-ascultaț aua scenetâ cu Toma Enache și Hristu Steryiu:
