Boaţea a popolului şi vrearea a zeilor

Marius Tiţa, 26.06.2016, 22:04

Mahmureala, chefea mârinată, a dimneaţâl’ei di după referendum faţe ca lucrile să si veadă nâheamă diferit. American’il’i nâ fac urminie să avem angâtan ţi avem dor sâ hibâ, că si poate să si facă aţea ţi vrem. Cu boaţea clara a referendumului, britaniţâl’i spusiră că vor ca ţara lor să nu mata hibă tru Uniunea Europeană. Si declanşeadză, aşi, ună procedură extrem di complexă di ieşire di-tru marile mecanismu european. La final si poate să putem sâ dzâţim că ieşirea di-tru Uniunea Europeană fu aţel mai importantul proiect derulat di Londra în planulu a construcţil’ei europeane. Ieşirea Maril’ei Britanie easte un fenomen complex care va sâ afecteadză multe domenii, mai puţân moneda comună, care nu funcţiona în Marea Britanie, şi mentalitatea pro-europeană, care easte elipse trâ majoritatea cetăţen’ilor britaniţ. Sigura, sunt multe aspecte nicunoscute a luştui proces, iar multe di anticipări nu va să hibă confirmate. De fapt, situaţia aduţe la vidzută cu treaţirea di la comunism la capitalism, bânată tru Estul european, după 1989. Adică, niţiun nu ştea cum si faţe aşi ţiva di aform’ia că nu si avea bâgată vrunâoară problema ieşiril’ei paşnică, tru irine, di sum influenţa comunismului sovietic. Atumţea, aoaţe, tru Estu, nu popolul zbura, că forţa dictaturilor. În lumea democratică europeană, ama, nu forţa liderilor are ultimulu zbora, că popolul da cumanmdu a liderilor, inclusiv pri-tru referendum.

Ţi cara că fu un proiectu adresat eminamente a cetăţean’ilor, unificarea Europâl’ei si agudi di mai multe ori di efectul di referendum. Tru 1975, la şcurtu chiro după greaua şi cu cheadiţea a l’ei aderare la Comunitatea Europeană di atumţea, Marea Britanie feaţe un referendum asupra a liştei implicare, ama atumţea au amintară pro-european’il’i. Şi amintară ahât di clar că, multu chiro, zborulu referendum nu mata fu pronunţat dinclo di Canal. Puţân’i nâ mai aduţim aminte di dimult dispăruta idee di Constituţie europeană, ahât di la modă cu un decheniu ninte. Tru cirişar 2005, 3 milioane di olandezi dzâsiră, la urne, că vor ahtare lucru, ama 4,7 milioane u respinsiră ideea. Eara primulu referendum în Olanda tru ultimile 2 secole şi eara consultativ. Ama Constituţia europeană fu aneantizată şi cu boaţea a francezilor care, cu ndauă dzâle ninte, avea respinsă şi el’i aţist proiectu. Nu ma diparte di andreu anulu tricut, da’ezili votară, la un referendum, menţânirea a derogărilor di la reglementările mutrinda justiţia şi afacerile interne, domenii intens reproşate a Româniil’ei.

Danezil’i avea loată aeste favoruri tru 1992, cându avea respinsă, tot prin referendum, tratatulu di la Maastricht, aţel care instituie Uniunea Europeană insăşi. Danemarca easte, arada di Marea Britanie şi di Suedia, ună di ţările a UE care nu au introdusă moneda comună, euro. Ea are intrată în organizaţia comunitară, tru 1973, împreună cu Marea Britanie, arada di care avea constituită ună organizaţie paralelă, Asociaţia Europeană a Liberului Alâximintu. Si mata ţânu un referendum şi tru 1993, iar Danemarca aprobăă Tratatulu di constituire a Uniunil’ei Europeană, Tratatulu di la Maastricht. Tru aestu chiro, textul fu îmbunătăţit cu derogări importante, fapt care lu feaţe acceptabil trâ boaţea a popolului danez. Easte puţân probabil ca derogările să avea salvată destinul european a Maril’ei Britanie, ţi cara că, iatu, fuvirsirea cu referendumulu, cu boaţea popolului, funcţionă în construcţia europeană. Discuţia dispre apartenenţa Maril’ei Britanie la Uniunea Europeană easte, ama, mult para amplă, piste iţe negocieare a unor detalii. În plus, si poate ca un teoretic referendum tru alante 27 di ţări di-tru Uniunea Europeană să susţână dispărţârea di Marea Britanie cu procente multu ma mări dicât aţele reuşite, tora, di Farage, Johnson and Co.

Autor: Marius Tiţa

Armanipsire: Hristu Steriu