Cum s-feaţi câtuşa

CUM S-FEAŢI CĂTUŞA

România Internațional, 18.10.2013, 10:47

CUM S-FEAŢI CĂTUŞA

Dupã Ion S. Licea di Bituli, şi publicat tu rivista “Frãtil’ia”, No. 8, pag. 127.

Tu-unã dzuã di vearã, nã moaşi avea işitã n pãduri ti leamni ş-ti buburet. Cum cafta aoa ş-aclo, na, deadi pi dzaţi furi. Vru s-fugă moaşa, ma furl’i u-acăţară ş-u ligară.

— Va ti tãl’iem, mae, ãl’i dzãsi un fur, cã hil’i-tu nã prudeadi unãoarã şi va nã vãtãma tut.

Moaşa plãndzea şi tut lã dzãtea s-u-alasã, cã-i oarfãnã, cã-i nipututã. Pãnã apoea, a cãpitanlui ãl’i si nilui. Un an nãinti l’i-avea moartã mã-sa, cari eara tu vârsta a moaşil’iei.

— S-nu u tãl’iem, dzãti el, ma s-u duţem tu un loc ascumtos şi aclo s-u-alăsãm s-moarã di foami.

U loarã ş-u dusirã tu un loc, iu, niadzã-dzuã, nu puteai s-vedz niti dauã ceapi diparti.

Şidzu aclo moaşa dauã dzãli, fãrã s-mãcã nã mãşcãturã di pãni. A treia-dz vru s-fugã, ma nu ştea pri iu, cã nu s-videa di vãrnã parti. Ti tihi tricu pri aclo nã caprã agrã ş-moaşa s-lo dupã caprã ş-putu s-easã dit pãduri. Lo apoea calea cãtrã casã, ma agiumsi pi un munti ş-aclo cãdzu mpadi di curmatã ş-di-agiunã ti eara, cã di trei dzãli nu ş-avea bãgatã niti nã sãrmã n gurã. S-ascumsi moaşa tu-unã groapã, cã l’i-eara fricã s-nu u ducheascã tiva furl’i.

— Dã-ni putană s-măc, l’i strigă moaşa dit groapã, cã mor di foami.

— Mori ş-crechi, ãl’i dzãsi nveasta, ma ghini s-mori, ca s-nu armãnã moaşi pisti loc, cã nã scot suflitlu a noauã, a nveastilor.

Vedz, cã atea mul’iari avea inati pi moaşi, cã nãsã nu tritea ghini cu soacrã-sa şi-l’i si pãrea cã tuti moaşili nu suntu buni.

— S-ţă hibă ńila, lea Cată, aşi u cl’ima nveasta, că de, cu di-ayia ascăpai di la furi.

— Stãi, s-lã spun, ma-i aşi.

S-dusi Cata aţea anapuda ş-lă spusi iu-i moaşa. Furl’i s-năiriră multu şi s-dusiră cu nveasta, ca s-u află şi s-u facă cumăţ. Cata tuţ ma lă striga:

— Ia-u! ia-u!

Furl’i u-acâţară ş-cãndu va s-u tãl’ia, moaşa anãltã mãnili nsus şi dzãsi:

— Doamne Dumnidzale! avdzã plãngul a meu! Aestã mul’iari, ţi nu-avu ńila di mini ş-mi prideadi, si s-facă ună prici ńică şi cu zori să s-hrănească. Tu loc di Catã, s-l’i strigã cãtuşi; ş-cum azã strigã ia-u! ia-u! di-aoa ş-nãinti sã strigã: miau! miau!

Dumnidzã u-ascultã ş-aşi s-feati cãtuşa.